ROZWIĄZANIE
na istotny problem diagnostyczny
na istotny problem diagnostyczny
Badanie przedmiotowe, obejmujące pomiar długości i rozwarcia szyjki macicy nie ma wystarczającej wartości predykcyjnej w odniesieniu do nadchodzącego porodu u pacjentek z podmiotowymi i przedmiotowymi objawami klinicznymi porodu przedwczesnego.
Podobnie też dostępne obecnie testy do oznaczania biomarkerów, oparte na oznaczaniu fibronektyny płodowej (fetal fibronectin, fFN) wykazują skrajnie niską dodatnią wartość predykcyjną (positive predictive value, PPV) w odniesieniu do nadchodzącego porodu.
Przewidywanie wystąpienia spontanicznego porodu przedwczesnego w ciągu 7 dni u zagrożonych pacjentek
do oceny ryzyka porodu przedwczesnego
PartoSure jest szybkim, nieinwazyjnym testem paskowym wykrywającym łożyskową alfa-mikroglobulinę-1 (placental alpha microglobulin-1, PAMG-1) u pacjentek z podmiotowymi i przedmiotowymi objawami klinicznymi porodu przedwczesnego.
Wyjątkowe cechy testu PartoSure obejmują:
kiedy pomiar długości szyjki macicy jest niejednoznaczny
Pomiar długości szyjki macicy (cervical length, CL) jest najmniej dokładnym czynnikiem predykcyjnym nadchodzącego porodu przedwczesnego u zagrożonych pacjentek z długością szyjki macicy między 15 a 30 mm.
Przewidywanie porodu w okresie ≤7 dni u pacjentek z zagrożeniem porodem przedwczesnym i długością szyjki macicy 15-30 mm
Test PartoSure jest przydatny w sytuacjach, kiedy długość szyjki macicy wynosi między 15 a 30 mm, a więc w przedziale, w którym wartość predykcyjna CL jest najmniejsza. Często stosowaną wartością graniczna CL jest 25 mm, jednak u 1 na 6 pacjentek z długością szyjki macicy między 25 a 30 mm dochodzi do porodu w ciągu następnych 7 dni.
Skuteczność testu PartoSure w przewidywaniu spontanicznego porodu przedwczesnego w ciągu 7 dni u zagrożonych pacjentek
przez ograniczenie zbędnych interwencji
Średni koszt hospitalizacji, w trakcie której pacjentka jest leczona może osiągnąć 8000
W związku z tym wiarygodność testu PartoSure może przyczynić się do zmniejszenia kosztów przez:
• Skrócenie hospitalizacji pacjentek wysokiego ryzyka
• Zmniejszenie liczby zbędnych hospitalizacji i ostrych interwencji
• Minimalizacja zbędnego przemieszczania pacjentek